Album äNiezależna muzyka rockowaö rozpoczyna unikalną serię wydawniczą, trwale dokumentującą dorobek kultury niezależnej. W serii ukażą się m.in. albumy poświęcone prasie bezdebitowej, kulturze niezależnej w Kościele, fotografii, literaturze niezależnej. Rozwinięcie tematu zawartego w tytule publikacji związane jest bez wątpienia z pytaniami ľ czym była i jest muzyka niezależna? Czy jej nieodłącznym elementem musi być krytyka rzeczywistości społeczno-politycznej? A może ważniejszy jest charakter twórczości odbiegający od obowiązujących standardów, ograniczający często grono odbiorców do wąskiej grupy wtajemniczonych. Wydaje się, że specyfiką polskiej muzyki rockowej w latach osiemdziesiątych było połączenie tych dwóch zjawisk. Wcześniej ujawniło się to na Zachodzie podczas punkowej rewolucji, gdy radykalne społeczne hasła współgrały z nową, skrajnie bezkompromisową muzyką. W Polsce, gdzie we wszystkich dziedzinach działalności artystycznej doszukiwano się akcentów politycznych, również scena rockowa postrzegana była jako miejsce nagromadzenia takich treści. Pytaniem pozostaje ľ czy w związku z tym wszystkie zespoły, których twórczości przypisywano polityczny wydźwięk, bez względu na rodzaj wykonywanej muzyki i ewentualne äkompromisy z systememö, można uznać za niezależne? W niniejszej publikacji odwołuję się do artystów w różny sposób szukających niezależności i możliwości nieskrępowanej wypowiedzi. Być może, w niektórych wypadkach, nie udało się uniknąć subiektywnego spojrzenia na ich twórczość. Moim celem nie było jednak ryzykowne wartościowanie, a uświadomienie większej złożoności całego zjawiska i przypomnienie tamtego gorącego okresu, w którym muzyka odegrała niezwykłą rolę.